عوارض ناشي از مصرف آنتی بیوتیک هادر دام و نهايتاً در انسان

عوارض ناشي از مصرف آنتی بیوتیک ها در دام و نهايتاً در انسان

آنتی بیوتیک ها موادی شیمیایی هستند که از میکرو ارگانیسم هایی مانند قارچهای میکروبی و باکتریها گرفته می شوند و از ادامه زندگی سلولهایی یوکاریوتها و پروکاریوتها جلوگیری نموده و مانع تکثیر آنها می شوند. عوارض ناشي از مصرف آنتی بیوتیک ها در دام و نهايتاً در انسان عبارتند از  :

1-مقاومت ميكروبي :

 بكار بردن مواد ضد باكتريايي در طب حيواني باعث افزايش جدي و هولناك پديده مقاومت نسبت به انواع داروها مي گردد. اصولاً سطوح پايين مصرف آنتی بیوتیک ها خطر بسيار كمتري نسبت به مصرف سطح بالاي آنتي بيوتيك دارد. بر اساس تحقيقات دانشمندان، مقاومت آنتي بيوتيك يك مشكل اصلي در درمان بيماريهاي دام مي باشد. چون اين باكتري هاي مقاوم به نحوي به انسان منتقل مي گردند و در درمان بيماريهاي ميكروبي انسان اختلال شديد ايجاد مي كنند. براي مثال    :

يك تحقيق در آمريكا نشان مي دهد كه سالمونلاي مولد اسهال در افرادي كه دچار اسهال شديد شده بودند در اثر مصرف همبرگري بوده است كه آن همبرگر آلوده به ميكروب سالمونلا بوده ، درمان ميكروبيموُثر واقع نگرديد. و مشخص شد كه همبرگر از گوشت گاوهايي كه در آن گاوداري آنتي بيوتيك بصورت sub treatment جهت افزايش رشد مصرف مي گرديد تهيه شده است كه اين امر باعث بوجود آمدن R- Plasmide در ميكروبهاي موجود در دام گرديده است و نهايتاً به انسان منتقل گرديد.

 2- واكنشهاي آلرژيك (حساسيت):

ثابت شده است كه مواد غذايي حاوي آنتی بیوتیک ها مثل پني سيلين ، تتراسيكلين ، استرپتومايسين ، كلرآمفنيكل و سولفاناميدها باعث بروز واكنشهاي آلرژيك در انسان مصرف كننده مي شوند. اگر چه اين دسته از مواد به ميزان كم در جيره غذائي  وجود داشته ولي همين ميزان كم باعث بروز اين واكنشها ميشود كه عبارتند از: كهير، خارش شديد پوست، ضعف، بي حالي و شوك مي باشد.مسئله عمده مربوط به ميزان  آنتي بيوتيك در مواد غذائي است، يعني هر چه ميزان اين مواد بيشتر باشد حساسيت بيشتري ايجاد مي كند.    

3- اختلال در توليد فرآورده هاي لبني :

آنتی بیوتیک ها از رشد باكتريهاي مفيد كه توليد اسيد لاكتيك مي نمايند جلوگيري مي كنند. بنابراين نمي توان مواد لبني تخميري از قبيل ماست و پنير و … را از چنين شيري تهيه نمود.  

4- باقي ماندن بقاياي آنتي بيوتيك ها در محل تزريق :

مواد ضد ميكروبي ممكن است براي مدت چندين روز در بدن دام و يا ديگر فرآورده هاي غذائي باقي بماند براي مثال سولفاديميدين بمدت 2 هفته بعد از تزريق در محل تزريق مي ماند و همچنين اكسي تتراسيكلين به مدت 8 روز بعد از تزريق در محل باقي مي ماند. به عنوان مثال قصابي بعد از مصرف گوشت حاوي باقي مانده آآنتی بیوتیک ها (سه روز از زمان تزريق گذشته بود) دچار واكنش آلرژيك گرديد. به همين خاطر در قسمت واحد كشتار اضطراري دام از ماركرهاي خاصي جهت شناسايي اين دسته از بقايا استفاده مي شود.